Hartkloppingen

Tijdens hartkloppingen gaat het hart snel of juist langzaam, is het regelmatig of onregelmatig. Als de onregelmatige hartslag toch een regelmaat heeft kan er sprake van een overslag of extrasystole. Deze extra hartslag is onschuldig en behoeft geen behandeling als deze weinig klachten geeft.

Tijdens de hartkloppingen kunnen de volgende symptomen optreden die passen bij een ritmestoornis:

• duizeligheid
• licht in het hoofd
• wegraking
• benauwdheid
• pijn op de borst
• moeheid
• transpireren
• bleekheid
• veel plassen (met name nadat de hartkloppingen zijn verdwenen)

Als een van de bovenstaande symptomen optreedt dan is het advies om een arts of cardioloog te raadplegen. Indien de klacht niet spontaan verdwijnt dan is een direct bezoek aan de huisarts of spoedeisende hulp noodzakelijk. Als de klachten van korte duur zijn geweest dan is daarna een consult bij de huisarts het advies.

Aan hartkloppingen met als oorzaak een ritmestoornis kunnen verschillende aandoeningen ten grondslag liggen. De volgende mogelijke aandoeningen moeten worden uitgesloten:

• Bloedarmoede (anemie)
  Aantoonbaar door bloedonderzoek
  
  
• Schildklierafwijking (hyper- of hypothyreoïdie)
  Aantoonbaar door bloedonderzoek
  
  
• Hartafwijking (klepafwijking / pompfunctiestoornis)
  Aantoonbaar dmv echocardiografie
  
  
• Verhoogde bloeddruk

Als gedacht wordt aan een ritmestoornis dan zal geprobeerd worden om een hartfilmpje (ECG) te maken tijdens de klachten. Vaak zijn er tijdens het consult bij de arts geen klachten en vertoont het ECG dan ook geen afwijkingen.

Om toch een ECG te kunnen maken op het moment dat hartkloppingen zich voordoen is het mogelijk om een kleine ECG-recorder (Holter) mee te dragen gedurende 24 of zelfs 72 uur. Tijdens dit Holteronderzoek wordt elke hartslag wordt geregistreerd en kan zo worden geanalyseerd. Specifiek wordt gekeken naar de hartslag in de periode dat er hartkloppingen worden gevoeld door de patiënt.

Naast de Holter zijn er nog andere mobiele apparaatjes die het ECG kunnen registreren; de event recorders. Deze worden geactiveerd tijdens de hartkloppingen en kunnen weken (soms maanden of jaren ) worden meegedragen door de patiënt. Via een smartphone kunnen de ECGs zelfs doorgestuurd worden naar de cardioloog (zie HartWacht).

In het geval dat er sprake is van wegraking tijdens de hartkloppingen kan een ECG apparaatje onder de huid worden geïmplanteerd (intern loop recorder). Na de wegraking kan de patiënt deze recorder activeren. Automatisch wordt dan enkele minuten terug gekeken in de tijd om het hartritme ten tijde van de wegraking alsnog vast te leggen.

Afhankelijk van het soort ritmestoornis (aritmie) is er een behandeling mogelijk met leefstijl instructies, medicijnen, pacemaker of ablatie.
Als leefstijl instructies bij hartkloppingen moet men denken aan:

• verminderen of beter leren omgaan met emotie en stress
• verminderen van cafeïne 
• afzien van het gebruik van alcohol en drugs

Verschillende medicijnen kunnen het optreden van ritmestoornissen voorkomen of de ritmestoornis verhelpen. De keuze van de arts voor een bepaald medicijn is afhankelijk van het soort ritmestoornis.

Soms is bij een traag hartritme (bradycardie) nodig om een pacemaker te implanteren. De pacemaker geeft een elektrische puls af aan het hart als de hartslag te traag is of zelfs uitblijft. Hiermee kan het hart op de normale snelheid blijven kloppen.

Als de hartritmestoornis niet goed te behandelen is met medicijnen of als door de bijwerkingen ervan de medicatie moeten worden gestaakt, kan de ritmestoornis worden behandeld met een ablatie. Hierbij wordt de locatie waar de hartritmestoornis ontstaat verhit (RF ablatie) of bevroren (cryo ablatie). Getracht wordt op deze manier om de ritmestoornis definitief te stoppen.