Wel of geen routine inspanningstest een jaar na een dotterprocedure? Dat was de vraag na de ingreep bij hoog risico patiënten. Patiënten werden als ‘hoog risico’ beschouwd als zij; meerdere vernauwingen hadden, vernauwingen op vaat splitsingen lieten zien of het kransvat in het begin was vernauwd. Tevens werden patiënten met diabetes ook als hoog risico gedefinieerd.
In het kader van besparing in de zorg is er recent een wetenschappelijk onderzoek gedaan naar zinvolle toepassing van bepaalde onderzoeken. Voor deze studie werden ruim 1700 patiënten die een dotterprocedure hebben ondergaan, ingedeeld in twee groepen. De ene groep kreeg wel en de andere geen inspanningstest een jaar na de behandeling. Twee jaar na de ingreep werd er gekeken naar complicaties zoals: overlijden, myocardinfarct of ziekenhuisopname voor een dreigend hartinfarct. Deze complicaties werden vergeleken tussen de twee groepen.
Het resultaat bij de twee groepen was vrijwel gelijk. Na twee jaar traden complicaties op bij 5,5% van de groep met de inspanningstest een jaar na de dotterprocedure, bij de groep zonder dit onderzoek was dit 6%; dit verschil was niet-significant.
Daarmee heeft dit onderzoek aangetoond dat een routinematige inspanningstest, 1 jaar na een dotterprocedure, niet zinvol is. Fijn dat dit goed is onderzocht, zodat deze test met een gerust hart achterwege kan worden gelaten. Een stap in de goede richting van het behoud van betaalbare en toegankelijke zorg; iets waar CCN zich elke dag weer voor inzet.
